UcZeNie SiĘ JAKO priOrYtet eDUKAcYJNY?
DOI:
https://doi.org/10.28925/2226-3012.2017.6.3843Słowa kluczowe:
edukacja europejska, priorytet edukacyjny, uczenieAbstrakt
Człowiek powinien nauczyć się w szkole jak się uczyć, jak szukać informacji, jak budować wiedzę i jak ją wykorzystywać.
Przekonani są o tym badacze i stratedzy, odpowiedzialni za nowoczesny i efektywny kształt edukacji europejskiej. Czy kształcenie w polskiej szkole sprzyja takiemu uczeniu się? Co należałoby zmienić, aby jak najszybciej włączyć się w proces przystosowania do realnych potrzeb, sygnalizowanych w sferze społecznej i ekonomicznej? Co już można zaliczyć do pozytywnych objawów reagowania na przemiany w pracy i nauce ludzi w Polsce, Europie i na świecie? Autorka tekstu, podejmuje próbę sformułowania subiektywnych odpowiedzi na postawione pytania, opierając się na własnych refleksjach i wnioskach płynących z obserwacji otaczającej rzeczywistości, ale także wsłuchując się w wyniki badań edukacyjnych oraz wypowiedzi analityków i badaczy pedagogiki.
Bibliografia
Bauman, Z. (2007). Edukacja: wobec, wbrew i na rzecz ponowoczesności, tłum. O. i W. Kubińscy [w:] M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Interdyscypli- narne ujęcie, t. 1. Gdańsk, Polska: GWP (pol).
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (1999). Wprowadzenie do nauczania, tłum. M. Wyrzykowska. Poznań, Polska: wyd. Zysk i S-ka (pol).
Dryden, G., & Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu, tłum. B. Jóźwiak. Poznań, Polska: wyd. Zysk i S-ka (pol).
Dzierzgowska, I. (2003). Rewolucja w edukacji. Dyrektor Szkoły, 11, 26 (pol).
Elsner, D. (2004). Doskonalenie kwalifikacji zawodowych nauczycieli. Tak! Ale jakich? Dyrektor Szkoły, 1, 16–17 (pol).
Fazlagić, A. (2005). Organizacja ucząca się. Dyrektor Szkoły, 5, 14 (pol).
Gołębniak, B. D. (2003). Szkoła wspomagająca rozwój [w:] Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.). Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 2. Warszawa, Polska: Wyd. Naukowe PWN (pol).
Hejnicka-Bezwińska, T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa, Polska: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne (pol).
Jakubowski, J., & Kluge, P. (2007). Jak i dlaczego powinniśmy wejść na drogę uczenia się zmiany. Nowa szkoła.
Skuteczne zarządzanie w praktyce (pol).
Kupisiewicz, Cz. (2006). Szkoła w XX wieku. Kierunki i próby przebudowy. Warszawa, Polska: wyd. Naukowe PWN (pol).
Lotkowska, K. (2006). Uczyć uczniów uczenia się, czyli 3xU. Psychologia w szkole, 3, 77 (pol).
Ministerstwo Edukacji Narodowej (oficjalna strona). Retrieved from http:// www.men.gov.pl/in- dex.php?option=com_content&view=article&id=1789%3Adzi-oecd-ogosia-wyniki-bada- pisa-2009&catid=25%3Awydarzenia-z-udziaem-ministrow&Itemid=34; 14.12.2010, 9.30 (pol).
Pachociński, R. (2006). Oświata i praca w erze globalizacji. Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa, Polska (pol).
Pankowska, D. (2008). Czego uczeń dowiaduje się w szkole o wiedzy i uczeniu się? Ukryty program szkoły – cz. 2. Psychologia w szkole, 4, 54 (pol).
Paris, S. G., & Ayres, L. R. (1997). Stawanie się refleksyjnym uczniem i nauczycielem, tłum. M. Janowski i M. Miciń- ska. Warszawa, Polska: WSiP (pol).
Podgórska, J. (2007). Co trzeba umieć w XXI wieku. POLITYKA, 47, 37 (pol).
Ranson, S. (1997). Rynki czy demokracja dla edukacji [w:] Z. Kwieciński (red.), Nieobecne dyskursy, cz. V. Toruń, Polska: UMK (pol).
Rękawek, A. (2010). Chodzi o uczciwość systemu. Rozmowa prof. Michałem Kuleszą. Dyrektor Szkoły, 9, 7 (pol).
Sawiński, J. P. (2009). Przyszłościowa orientacja edukacji – część I. Dyrektor Szkoły, 6, 12 (pol).
Vic Kelly, A. (1997). Edukacja w społeczeństwie demokratycznym: podstawowe zasady [w:] Z. Kwieciński (red.).
Nieobecne dyskursy, cz. V. Toruń, Polska: UMK (pol).
Woźniak, O. (2009). Jak uczyć szkołę? PRZEKRÓJ, 35, 43–44 (pol).
Żylińska, M. (2010). Szkoła szkodzi na mózg. POLITYKA, 36, 30 (pol).
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Малгожата Каміньська
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License.
Тип ліцензії: Creative Commons Attribution Non-Commercial
Автор дозволяє:
- поширювати — копіювати, передавати свій твір,
- змінювати — переробляти, розвивати твір.
Умови такі:
- автор не дозволяє використовувати свій чи змінений твір з комерційною метою (Noncommercial),
- слід зберігати посилання на попередніх авторів у визначеній ними формі (Attribution). Ви повинні надати посилання на ліцензію та вказати, чи були внесені зміни. Ви можете це робити будь-яким розумним способом, але це не означає, що ліцензіат схвалює вас або ваше використання.
Автори залишають за собою право на авторство своєї роботи та передають журналу право першої публікації цієї роботи на умовах ліцензії Creative Commons Attribution License, котра дозволяє іншим особам вільно розповсюджувати опубліковану роботу з обов'язковим посиланням на авторів оригінальної роботи та першу публікацію роботи у цьому журналі.
Автори мають право укладати самостійні додаткові угоди щодо неексклюзивного розповсюдження роботи у тому вигляді, в якому вона була опублікована цим журналом (наприклад, розміщувати роботу в електронному сховищі установи або публікувати у складі монографії), за умови збереження посилання на першу публікацію роботи у цьому журналі.
